Regional Perfüzyon Teknikleri

Bazı vücut bölgelerinde izole perfüzyon tekniği ilk olarak 1958 yılında Ryan ve çalışma arkadaşları ve Creech ve çalışma arkadaşları tarafından kullanılmıştır (1,2). Böyle bir izole perfüzyonun avantajı, belirli bir vücut parçasının oldukça yüksek konsantrasyonda kemoterapik maddeye aynı miktarda maruz bırakılmasıdır (expozisyon)(Şekil2). Bu perfüzyonların tekniği son yıllarda farklı vücut bölgelerinde kullanılmak üzere geliştirilmişlerdir (Toraks,Abdominal veya Pelvik Bölge gibi). Diğer taraftan da kullanılan kateterlerdeki gelişmeleri takiben basitleşmiş ve standartlaşmıştır. Mesela pelvik bölge için günümüzde minimal invazif bir yöntemle kasıkta yerleştirilen bir giriş yolu yeterliyken, eskiden bunun için laparatomi gerekiyordu. Böylece hem hastalara binen yük azaltılmış oluyor, hem de bu tedavi yönteminin yaygınlaşması sağlanıyor.

Burada, izole - hipoksik abdominal perfüzyon örneğinde Treosulfan’ın kanıtlanabilir bir farmakokinetik avantajı olduğu anlatılacaktır (Şekil3)(3). Bu tedavi şekli oldukça ilerlemiş ve bir çok kez tedavi edilmiş over kanserli hastalarda yüksek bir etkinlik göstermiştir. Burada Treosulfan, kabul edilebilir bir sistemik yan etki oranında, 2600 mg/m² dozunda, kombine tedavinin bir parçası olarak uygulanmıştır. Farmakokinetik verilere göre, sistemik kompartmanla karşılaştırıldığında üst vücut yarısı, hem maksimal konsantrasyon için hem de eğri altında kalan alan (AUC) için 3,5:1 ‘lik bir konsantrasyon avantajı göstermektedir.

Treosulfan’ın kök hücre desteğinde yüksek dozda uygulanan kemoterapisinin (Burada Treosulfan 10000 mg/m2 dozunda verilmiştir) farmakokinetik profili bu verilerle karşılaştırıldığında, plazma zirve konsantrasyonunun iki katı olduğu görülmektedir (Şekil 4). Eğri altında kalan alanlar ise aynı değerleri vermiştir. Ancak burada regional uygulamadaki dozun sistemik uygulamadakinin 4’te 1’iolduğu unutulmamalıdır (4-6).

Literatür:

1. Creech O et al.: Chemotherapy of cancer: regional perfusion utilizing an extra corporeal circuit. Ann Surg; 148: 616-632, 1958
2. Ryan RF, et al; Selected perfusion of isolated viscera with chemotherapeutic agents. Surg Forum, 8: 158, 1958
3. Harstrick A, Wilke H, Eberhardt W, Klaassen U, Strumberg D, Korn M, Scheulen ME, Baumgart J, Seeber S. A phase I dose escalation trial of intravenous treosulfan in refractory cancer. Onkologie 1996, 19:153-156.
4. Hilger RA, Harstrick A, Eberhardt W, Oberhoff C, Skorzec M, Baumgart J, Seeber S, Scheulen ME. Clinical pharmacokinetics of intravenous treosulfan in patients with advanced solid tumors. Cancer Chemother Pharmacol 1998 42:99-104.
5. Müller H, Hilger RA Curative and palliative aspects of regional chemotherapy in combination with surgery; Supp. Care in Cancer; 2003; 11: (1): 1-10
6. Scheulen ME, Hilger RA, Oberhoff C, Casper J, Freund M, Josten KM, Bornhäuser M, Ehninger G, Berdel WE, Baumgart J, Harstrick A, Bojko P, Wolf HH, Schindler AE, Seeber S. Clinical phase I dose escalation and pharmacokinetic study of high-dose chemotherapy with treosulfan and autologous peripheral blood stem cell transplantation in patients with advanced malignancies. Clin Cancer Res 2000, 6:4209-4216.

Çeviri: Gürkan Köylü
Asistan Doktor
Onkolojik Cerrahi Bölümü